Gökyay’ım yazık ki artık bu vatan,
Türküm diyenleri yerenlerindir…
Fırsat bulduğu an devlete çatan,
Zevata mertebe verenlerindir…

Saltanat düşüyle yollara düşen,
Fetva almak için okyanus aşan,
İktidar hırsıyla kıbleyi şaşan,
Kâfirden hayra yol soranlarındır…

Nasıl bir “bereket “ varsa işinde,
Bir cip kendisinde, bir cip eşinde.
Üç günlük dünyada mal-mülk peşinde,
Cambazlık sırrına erenlerindir…

Münafıklar peyda oldu zamanla,
Boğdular ahlakı sisle-dumanla.
Uyutup milleti dinle-imanla,
“Besmeleyle” vurgun vuranlarındır…

Şerden yana döner adalet çarkı,
Kalmadı Yargıcın, kadıdan farkı.
Salıp da topluma yapay bir korku,
Esaret sistemi kuranlarındır…

Demokrasimiz var, pek fevkalade,
“Poşetle” tecelli eder irade.
Ermek için illa güce, murada,
Kılıktan kılığa girenlerimdir…

İnan, söylediğim ziyade değil,
Ne desem yeterli ifade değil.
Padişah tahtını rüyada değil,
“Çankaya” sırtından görenlerindir… 2012, Ankara

(Merhum Orhan Şaik GÖKYAY’ın “Bu Vatan Kimin” adlı muhteşem şiirine âcizane bir naziredir)
Veli BOSTANCI