Düş düşüyor toprağa tramplenden
umutsavarca
yaprak yaprak
sarımtrak

ölü yüzünde helva pişiriyor uncu

armut piş ağzıma düş
pes etme aklım
ılık ılık
ılım ılım
esiyorken rüzgârlar
yalım yalım güneş
bir kedinin tüylerini yalıyor
ekşimtrak bir güne doğuyor zaman

an ki gelip geçiyor
onikiyi ıskalayarak
Çiğdem bahçelerinden

ellerinden buz gibi sular içiyorum aklımın
aklım pes etme
bu güneş bu suyu ısıtmaz
daha var
pırıl pırıl
şırıl şırıl
hayallerimle Şelâle

tren raylarında sek sek oynarken
bir tahta bavul gibi yalnızlık
unutulmanın hüznüyle orta yerde

İstasyon sus pus
gözü gelecek bir trende yolculuk nereye
asker seferlerinden

atlama
zıplama
aklım pes etme

bak bir çocuk simit atıyor denize
denizse morumtrak
çocuk- anne simitim
-anne
al çocuğum düştüğü yerden öp
başına koy

başına şu anı
öğütlerimi cebine koy

şu bahçe nasıl da tarumar
gri hayattan kim ne umar

Bak çiğdemler de ağlıyor
bahçeler intiharda

yine geliriz deniz kenarına tutuşup elele
belki gelecek baharda

Yüksel Nimet Apel

10/Eylül/2012/Pazartesi/Bodrum



denizde yığın yığın çöp

Yüksel Nimet Apel