Bozbulanık sûrci-lisan
Ihlamur çiçekleri üstüne yağmurlar yağdı
kaldırımlarda buğday başağı misali
basıp geçiyoruz ardımıza bakmadan
caddelere konan ankesörlü telefonların artık modası çoktan geçti.

Hoş bir bakışı belleğimde yer etmiş sözü anamın
ayağa kalkacağını ummak
yaşama sevincinin
kölesi olmuş bu çocuksu ürkekliğimin!
Çözülmedi bi türlü düğümü dilimin


Sessiz kalacak biliyorum
aydınlıklara bakan gözlerim
soluğum kesik, rengimiz atık açık sarı
avutmuyor artık bizi mavi gökyüzü
bir çok acılarımızdan ötürü;
her gün düş sürgününde yer gök bulutlar
yaşayan ölüye benzer bu yaz
karanlıklar ışık saçarsa bir gün
umutlarımız yeşerecek doğacak güneş uğruna;


Bir tek dalga yoktur durgun sularda
güneş kendi resmini çizdiği zamanlarda öğle saatleri
yaprak kımıldamaz dal oynamaz
kuşların kanat sesini duyarsın arının vızıltısını
duyamazsın kelebeleklerin sessizliğinde sesini
unutulur zaman!




egemendir sonsuz bir bir sessizlik
izlerken ıssız manzarayı gözlerim
Sessiz bir tan zamanlarında
ya da güneşin öğle saatleri bir ağaç gölgesinde
tepelerde kırlarda ovalarda örtüşür
amansız gezen bakışlarım..

Kuşlar konar uçar ağaç dallarına
bir çocuk gibi yüreğim
ya da evin boş odalarına dolaşır gibi dolaşır tozlu kulübelerin
dağlarda ovalarda gözlerimin uzandığı her yerde;
ey özgürlük uçup gittin yüreğimden çok uzaklara;
yaz gecelerinin sessizliği içinde düşümün en derin hücrelerinde


başıboş gecelerin sessizliğinde
taş kesiyor gün be gün!
Ey aşk içimdeki utangaç çocuk!
ölümlü yüreğim
Bir hayli zorlanıyorum daha senden bahsederken
sevmeye yasaklı yabancıdır çünkü;
her türlü sevgiye bahsederken yüreğimiz
ey sevgili ay o durgun ışığın!
güneş ne mutlu açılır dünya yüzüne
ve... öğle saatlerinde güneş!


aslında; zamansız ölümlerin koktuğu ülkemde!
ıhlamur kokuları bastırıyor mevsimde bizi
Çalkantılı bir deniz gibi duygularım
üç beş yıldız gibi dibini aydınlatıyor
zindan gecelerin sessizliğini
avutmuyor hiç bir duygu gökkubbe
sarsılıyor için içini yiyiyor şiirler darmadağın
ruhumuz aydınlık bir ışığın peşinde koşamaktan yorgun
Aklım yorgun, fikrim yoksul
kendi kendini sorguluyorum...



Nurten Ak Aygen
09.06.2016