3
Yorum
23
Beğeni
4,9
Puan
1235
Okunma
kırk gün geçti
kırk uzuun gün
her gün gözlerine baktım güneşin
ağzının kenarına
iyiyim
o kadar sustum ki sonunda kış geldi
parmak uçlarım donuktu
basamadım üzerine
karın üzerine basarken ki o tuhaf hışırtılı ses var ya
onda çıkıyordu
durmadan çıkıyordu
kaçtıkça kovalıyordu dermanım yok
hayat kurtarıyordu oysa yardım bilmek
ama bu ilk değildi üşüyüp üşüyüp yollara donuşum
annem ıhlamuru koymuştur kuzinenin üstüne
kollarında ucu belirsiz çile
babam dolar
babam dolar
ben göğe bakarım çalar mı diye maviye
pencerenin sergeninde bi elma iki portakal
dağıtıyordur kokusuyla yoksun havayı
5.0
94% (17)
4.0
6% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz