2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1246
Okunma
ALİ’NİN HÂLİ
Yıl 1989’du
Gençliğin çağladığı zamandı
Maviliğe gömülmüş bir gökyüzü
Bir de bembeyaz bulutlar vardı
Bulut değildi sanki onlar
Ali’nin gönlünden göğe yükselen
Körpecik umutlardı
Yıl 2016’ydı
Gün geçtikçe iş verimi artan
Ama hakları hep unutulan bir Ali vardı
Arada bir dünyaya; etrafında bulunan
Fidanlara, çıraklara, çocuklara bakardı
Yirmi yedi yıl geçti aradan
O fidanlar ağaç, çıraklar usta
Çocuklar da kocaman
Birer ana baba oldular
Yıl 2016’ydı
Ne var ki o Ali, o günden bugüne
Çalıştı çabaladı, hep aynı kaldı
Ey yollarına gül döktüklerimiz!
Bu işte bir terslik yok mu?
Hani o yere göğe sığdıramadığınız
Sözde kalan adaletiniz?
Ankara, 3.6.2016
Mesut ÖZÜNLÜ
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz