GURBET

Yaz henüz gelmişti, ben ayrıldığım da,
Kaç vakit geçti sayamadım
Kaç ay, kaç yıl, kaç mevsim
tükendi ardı ardına
Zaman su misali derlerdi de inanmazdım
Hasretlikler içinde zaman tez geçermiş anladım

A benim ruhumun teri memleketim,
Dünyayı verseler değişmem
çayırındaki bir çiğ tanesine
Gökyüzündeki buluta,
Ağacındaki yaprağa
Kurak, çatlak bir avuç toprağına

Meğer gurbet dedikleri mahpuslukmuş,
Güneşli avlularda yaşanırmış öylesine hasret dedikleri
Dönüşümde ne bulurum bilemem,
Bildiğim elbet döneceğim bir gün
Bırakacağım canımı , bedenimi koynuna

Eyy verilmiş sözüm,
Edilmiş yeminim kadar kutsal ülkem
Şimdi dağlarında hangi mevsim vardır bilemem,
Elimde takvim yapraklarından güller
Gözlerimde bir çocuk edasında bakışlar .
Saçlarımda kar beyaz aklar,
Bunca acıya nasıl dayanılınır ki ?
Bu kadar çile boşa çekilmez ki,
Ve bunca ölümden kolay dönülmez
Yüreğimde özlemin olmayınca
Bir başka büyüyor korkularım
Yollarına düşler ektiğim memleketim.
Çok sevsem canımdan seni
Bağrında bana da yer verir misin?

NUR DAMAR...
31.05.2016 // 14.07