Hey gidi günler hey
Nasıl da geçtiniz habersiz
Kırık dökük anılar tekmirasınız
Varlığınızla yerinirken
Yokluğunuzla ağladım
Hiç geçmeyecek sandım
Ötüşlerini duyarken serçelerin
Aklar düşmemisken saçlarıma
Kendimi arıyorum hülyalarda
Söylemeye varmıyor dilim
Gözlerinde bir buğu
Ağlamaya üşeniyor
Yetimdir şimdi zamanlar


Hey gidi günler hey
masmavi düşlerime değen siyah gölgeler
Siz değil miydiniz beni bunca sene
Bir sır gibi saklayan
Hani utanıyordunuz ya
Dokunurken bembeyaz düşlerime
Hiç içi sızlamayan insanlar


Nerde koşuşturduğum o günler
Korkudan tir tır titrediğim
Yüreğimin ürperdiği avare yıllar
Şimdi..
Boş bir maziye bakıyorum
Ne tanıdık var ne de tanık
Hiç yaşamamışım sanki bunca sene
Bana benzemiyor hiç bir yüz
Eller var mazimin içinde
Bense yaşlı bir konuk,
Sahnenin diğer ucunda
Yüzü toprağa bakan bir yabancı

Ne vardı sanki bu kadar yıpranacak
Geçmişe erkenden sünger çekecek
Bu kadar mı düşmansıniz bana aynalar
Dur sende artık zaman
Nereye bu kadar yükle
Her şey bulanıkken beynimde
Sen değil misinn beni savuran,
Meçhule birakan.
Daha ne beklersin
Buruşan ellerimden
Hey gidi gençlik kokan yıllar
Şimdi tek kokunuzu hatırlıyorum
Savrulduğum mahşerde


15.12.2016 // 04 30

Nur DAMAR