AŞK İLE DÖNDÜ ÂLEM

Sonsuzluğa uzandı açıldı birer birer,
Eller Allah deyince aşk ile döndü âlem!
Her dala kondu bülbül sevdasıyla beraber,
Güller Allah deyince aşk ile döndü âlem!


Mekke’den Medine’ye senin sesin duyuldu,
Seni bilmeyen yüzler nurun ile ayıldı.
Uhud’da şehitlerin kanatlandı sayıldı,
Yollar Allah deyince aşk ile döndü âlem!


Deryasında savrulduk sensizliğin çölünde,
Geçen kanlı zamanın küfre karşı önünde,
Zulme ayak direyen insanlığın yönünde,
Yeller Allah deyince aşk ile döndü âlem!


Evrendeki çiçekler titriyorken rüyada,
Toprağın boynu bükük duruyordu dünyada.
Kuşlar kanat çırparak semah etti semada,
Seller Allah deyince aşk ile döndü âlem!


Adınla anılıyor çiçeklerin birisi,
Üzerinde dolaşır sevgi dolu arısı,
Huzur ile doluyor bu kovanın yarısı,
Ballar Allah deyince aşk ile döndü âlem!


Devrilir mi hiç yere kökleri sağlam çınar,
Efil efil eserken rüzgâr yaprağı sınar.
Gözyaşları içinde onu sular bir pınar,
Dallar Allah deyince aşk ile döndü âlem!


Güllerin gölgesinde düşmesin arşa elem,
Arınırdık günahtan hakkı yazsaydı kalem,
Ey gül-i Rana Resul sana binlerce selam,
Kullar Allah deyince aşk ile döndü âlem!

28.03.2016

Rasim YILMAZ