7
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
1291
Okunma
I
Su var sandığımız
Ateş kuyularına baş aşağı düşmüşüz.
Başkaları, sanır ki üşümüşüz,
Oysa canımızın yanmasına bile
Vaktimiz olmayacak düşünmeye.
Ateş ırmağında yaşar gibi,
Hangi bilinmezlik, hangi yol,
Gösterecek, doğru yönü ve izi?
Kızgın ve küskündür rüzgarlar
Hiç birisi serinletmez bizi.
Neyi, hangisini sil baştan yapacaksın,
Ateş olmuş ormanlar, yanar da yanar!...
Ateş ırmakları nehir olmuş
Üstümüze doğru akarlar.
Hangi rüzgar ses olup patlayacak?
Tüm ateşleri kovup, bizi kurtaracak.
Hiçolmazsa, bir kerecik de insan davransa,
Gerçekten bir kurtuluş yolu arasa.
“Bu kuyunun suyundan serinlerim” diye,
O burun dikine gitme inadını savsa,
Serinlemek için ateş kuyularına dalmasa.
KEMAL POLAT 19.05.2016
5.0
100% (10)