2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1573
Okunma
Şiir yazmayı bilmem ben şair
noktasına virgülüne aldırmadan
sana dair, hep seni yazarım
gece kokuludur benim sözcüklerim
gördüğü her masayı meyhane sanan ayyaş misali
kuralsız/ devriktir bütün cümlelerim
oldum olası yirmidokuz harfi süslemeyi
hiç beceremedim
çıplaktır/ makyajzsızdır kelimelerim
ne gülün rengini anlatabildim sayfalar dolusu
ne de papatyaya sarılan gelinciğin rüzgarla dansını
ben bir tek gamzeli gülüşünü güzel yazarım
bir de gün değmeyen düşlerinde süresiz sınırsız kalırım
biliyorsun şair;
bazı geceler sesinin buğusunda demlenip
yudum yudum şiir içmişliğim var
gezinirken parmakların
vücut iklimimin gün’eşsiz coğrafyasında
hatırlatayım;
ŞİİR kokar ellerim/ nefesim/ tenim dudağım
ben; düşlerine hapsettiğin "şiir kokulu" Akrep kadınıyım.....
5.0
100% (2)
Cevap Yaz