Haydi hayat seninle bir sözleşme yapalım
Dört mevsim yirmi dört ay sarsana kollarımı
Güneş koksun günlerin zemheriden kopalım
Toplayıp da maziden alsana yıllarımı.

Sen iste yeter ki ben peşin sıra yürürüm
Gece gündüz demeden yollarını sürerim
Sabır sabır aşk ile saçlarını örerim
Bak uzattım kuyudan tutsana ellerimi.

Bir nefeslik yaşamı sakın çok görme bana
Vuslat pınarlarından içeyim kana kana
Mavileri kuşanıp kul olayım ben sana
Toprak kokan koynundan versene güllerimi.

Belki bir gün şarkılar söylerim yamacında
Petek petek balları işlerim gömecinde
Bin neşeyle öterim mutluluk ağacında
Rengarenk çiçek çiçek etsene dallarımı.

Niçin bana küsersin neden yüzün hiç gülmez
Gazel olmuş bahçeme yeşil yaprağın dolmaz
Böyle miydi kavlimiz kışın yazımı bilmez
Ömrümün bozkırında açsana yollarımı.

Yüksel Beyocaktan