2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1042
Okunma
Gönül otağımda huzur aradım,
Leyla’ yı anacak çöl de kalmamış.
Halim arz etmeye dostlar taradım,
Dost yangınım sönmüş, kül de kalmamış.
Yalandan gülüşler çoğalmış yüze,
Senet gerekiyor, bu gün her söze;
Çırpınıp dururum, düştüm denize,
Tutunup çıkacak dal da kalmamış.
Her duygu körelmiş nice insanda,
Çıkar hesapları, can da, cânanda;
Kaybolup gitmişim virane handa,
Çıkış aramaya hal de kalmamış.
Üç günlük dünyadan göçüp, giderken,
Bir nebze hasadı hayal ederken;
Dost için kavrulup, yanayım derken,
Adını anacak dil de kalmamış.
Doğruluk sa amaç, kırılsın beden,
Değişsin istemem, bendeki bu ben;
Hesabım doğru da, ziyanım neden?
Azığım yok gibi, pul da kalmamış.
09. 05. 2016 Mustafa USTA
5.0
100% (5)
Cevap Yaz