YAZ

Kulaklarını kapat yanlışların tatlı çığlıklarına
Günahların yumuşak dokunuşlarına
Kafanda yaz kafanda yaşa hayatı
Hesap sorma hesap verme yaz.


Düşün ki, bir şeyler kazansın hayatında
Kazandırma kazan sıkıyorsa boz
Ellerinde keşke görsen en büyük koz
Vazgeçme, unutma hata yapma yaz.


“Aferin”de ki yüzsüzlüğü gör nezaketten önce
Gurur arkasında beliren, hikâyedir bence
Bilmek istersen gösterir sana günce
Sen yeter ki bıkma usanma yaz.


Aynada gör düşüncelerini yapabileceklerini
Ellerinde gör geleceğini yapabileceklerini
O zaman bir nedenin bir gerçeğin var
Senin senden önce ve sonra bir mirasın var.


Unutma, unutturma, hatırlat ki sürsün
Düşüncelerindeki bu güzel sürgün
Kalbinde ve ruhundaki ışığı görsün
Ağlama ağlatma sonsuza kadar yaz.


Bırakma, tutunabilsin sana bir başkası
Seni yücelten sana sarılanın sayısı
İşte şimdi senin kaleminin sırası
Tut, sarıl, yalnız bırakma yaz.


Dokun başkalarının yarasına
Korktukları ürktükleri anısına
Senin bildiklerinin yanı sıra
Onların düşündüklerini bildiklerini de yaz.


Yaz, yaz ki herkes kalemini konuşsun
Sen geleceğin peşinde koşma
O sana yetişmek için koşsun
Adın yazıldıkça yücelsin,
Sen kalemini kullandıkça mükemmelsin.
Mürekkep Üreticisi