Hava kapalı, alengirli biraz
Gönlüm gibi kabarmış, kaskatı.
Yere küsmüş,
Güneşe küsmüş gökler
Evet! Evet! Gökler güneşe küsmüş de
Bulut perdesini çekmiş üstüne.
Hani o yaz âlut günler?
Neredeler?
Nereye gittiler?
Bunca bahar sevdalısını küstürdüler
Kim bilebilirki yarın ne getirir?
Bazen bir buket dağ çiçeği,
Bazen dert ve keder.
Kim bilirki yarın ne götürür?
Daha dün sanki bahardı
Rengarenk çiçekler açmıştı
Ağaçlar çiçek açmış, orman bir meşherdi
Edasıyla, endamıyla bir gelin;
O badem, o kayısı, o şeftali ve daha nicesi
Arılarla, kuşlarla şenlenmiş
Mutluluğu uzaklardan okunan
Aldatıldığından habersiz safi ve tertemiz.
Yalancı bahara aldanan o süslü dallar nerde?
Arılar, kuşlar onu terk etmiş.
Mutsuz ve bedbaht yüzüyle şimdi karşımda.
Sâhi! Hani o çekirgeler?
O börtü böcek nerde?
Kimbilir hangi ağaç kovuğunu mesken edindi
O salınarak uçan kelebek.
Âh o yalancı bahar!
Hiç direnmedi hem de hiç.
Nice cana can kattı
Nice candan can aldı
Bir gecede Mart soğuna
Yenik düştü, yer gök üşüdü
Âh o yalancı bahar!
Aynı ben gibi
Aynı o gençlik çağım
Hani o..!
Yalancı baharmış beni aldatan
Ben de yemişe nâzır bir çiçek
Yada salına-salına gezen bir kelebek
Yok! Yok! Kendinden emin
Baharın müjdecisi bir saka..
Şakıyordum avazım çıktıkça
Şen ve şakraktım o güzel günlerde
Güzelliğini ve yalancı baharı bâki zanneden bir saka..

Şimdi melenkolik çağım
Ve kemalâta âşığım
O geşmişi andıkça bir âh çekip diyorum
Hayat sanki bir şaka..