Ne trol kaftanınız ne hayali tacınız
Ne yalan ne iftira ne yalancı acınız
Demirbaşı dünyanın kalacaktır burada
Cebinizde gidecek olmayan utancınız

Ayrılırsınız bir gün beden adlı yapıdan
Sürünür geçersiniz kırk kilitli kapıdan.

Yarı yolda kalacak sahte kalpte bahtınız
Başkasına düşecek dünyadaki tahtınız
Dökülür önünüze o ilahi şûrada
İçinizde duracak yemininiz ahtınız

Sizinle gitmeyecek evlad-ü ayaliniz
Başkasının başına konacak hayaliniz.

Ben insanım en gerçek bahçem çiçekle dolu
Yetişmez yalancının uzun olsa da kolu
Hesabınız görülür kesilen faturada
Ateşten kurtaramaz ne yağmur ne kar, dolu

Karanlıklar içinde bir kora düşersiniz
Sanmayın bakisiniz hepiniz beşersiniz.

Azad ettim kendimi yaralayan kinimden
Zaten çoktan vazgeçtim dünyadaki inimden
Gözüm olmadı malda ne şanda ne parada
Dürüstlüğüm düşmedi aynalı vitrinimden

Kadın dense de bana birçok erkekten merdim
Bu dünyadan tertemiz ayrılmaktır tek derdim.


Hazanıma ermişim ne baharım ne yazım
Ne morum ne morcivert ben sadece beyazım.