Üzülme sakın öldüğüne
Muhterem üstadım Ümit Bey
Yaşıyorsun ölmez eserlerinle, bizimle
’Halkınla-Külünle Dumanınla’ iç içe

’Eksilmedi hüzün şarkıların’ dudaklardan
Batmadı güneşin hala parlıyor ufuklardan
Nice şairler sizden ilham alıyor her an
Üzülme sakın öldüğüne, tasalanma ’halktan’

Geçiyor günleri yutarak ’biraz kül biraz duman’
Sorma halini halkın bildiğin gibi pek yaman
Bilmem kapalı ne kaldı her şey ayan beyan
Üzülme sakın öldüğüne, tasalanma halktan

’Bir sahipsiz mektup’ aldım dün bilmem kimden
Açtım okudum ki, suskun bir muhterem şairden
Ne yazmış bilirmisin? Bahsediyor senden, benden
Üzülme sakın öldüğüne, biz de yolcuyuz hemen

Umarım ayrı değilsin orada ’Mihriban’ından’
’Bir eviniz var ’ geniş bir Antoloji kadar
Bir yanda bahçe bir yanda kuşlar,
Huzur içinde uyu Ey! ..Ümit Yaşar

04.11.1987