5
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
2101
Okunma
Ey boyalı el
Uzanıp araladığın bu perde
Taş havanları bozuyor
Kuş kemikleri ve yaralı figürleri.
Sanki zemin duvarlar boya serpmekte
İçimin hücreleriyle
Deniz kabuklarına söylediğim şarkı
Seranderin dört direğinde yankılanıyor
Mağara kapısında kuşlar
Toprağa vuruyor kanatlarını
Ve gölgelerini.
Orada bir tay koşuyor gözleri nemli
Binlerce kırmızı geyik yolun ne olduğunu bilmez
Bense parmaklarımı kanatmaktayım kapı önünde
Işığı kapat
Uyumamız lazım.
5.0
100% (22)