Yine ağlıyorum
Eski günlerim geldik çe aklıma
Dinmiyor gözlerimin yaşı
Ben herkes gibi değilim ki
Vurdum duymaz olamıyorum
Haksızlığa uğradıkça
Kanıyor tüm bedenim
Aldırmadan yaşamak
Boşverip gülüp geçmek
Bana göre değil
Bana...göre...değil...Annem!


Sizleri düşünüyorum
Eski günler geliyor aklıma
Yaşadığım çocukluğum
İki odalı evimiz
Bana dikip giydiğin fistanım
Okula giderken
Canta yerine
Koluma taktığım heybem
Hatırlıyormusun
Ayakkabı alamıyorduk
Terliklerle giderdim okula
Cebime koyduğunuz
Yarım simit paramla
Mutluydum ben Annem.
Unutmadan yaşıyorum
O çocukluk günlerimi
Yaşadığım mahallemizi
Hiç unutmadım unutamadım
Ben herkes değilim ki
Değilim....Annem!


Acılarım bitmiyor
Çaresizliğime çaresizlikler ekleniyor
Sessiz sakin biriyim belki
Ama içimde çığlık çığlığa bağıran
Bir ben var Annem bir ben
Durmadan düşünüyorum
Dualarıma sarıldım yalvarıyorum
Sabrıma sabır ver Yarabbim
Sus nilüfer sus diyorum
İçimde bir feryat
Yangın yerine dönmüş yüreğim
Kaçıyorum herkesten
Duymamak görmemek
Hiç,birşey düşünmemek
Ağlayan yüreğimi
Gözlerimi dindirmek için
Kapatıyorum kendimi
Karanlık odama
Dualar ediyorum Allahıma
Yalnızca...Dua...Annem.
Yalnızca......Dua!

.( Nilüfer Sultan ).......( Nilüfer Homça.....Şiirlerim Ve Ben )