Yıllarca ana baba off bile demeden
Evlatlarına bakar ya
Yemez yedirir giymez giydirir
Hiç birşeyden mahrum etmez ya
Yavrularım mutlu olsunlar derken
Kendilerini bile unuturlar da
Yine de yaranamazlar
Bu ahir zaman evlatlarına . . .


Malınız mülkünüz varsa
Etrafınız da pervane olurlar
Birşeyiniz yoksa
Ne yazık,ki yalnız bırakırlar
Ne arayıp nede hal hatır sorarlar
Ana baba hakkını unutup
Dünyanın gafletine dalarlar. . .


Hakkım helal olmasın der
Babalar suskun içlerinden
Analar gözyaşı döker
Sessizce ağlar ah ederek yüreğinden
Yıllarca emek verdikleri
Nankörlük etmişlerdir ,ki
Yine de yaranamazlar
Bu ahir zaman evlatlarına. . .


Okutup adam olsunlar diye
Hayatları boyunca çalışıp çabalarlar
Önce işlerini sonra yuvalarını kurarlar
Evlatların işleri bitince
Anayı babayı kapı önüne koyarlar
Ana baba hakkını unutup
Dünyanın gafletine dalarlar. . .

Ağlanacak haldeler
Ah bir bile bilseler
Cehennem ateşinde
Kendilerini görseler
O bedenleri cayır cayır yanarken
Pismanlik fayda vermeyecek.ki
Artık çok geç olacak
Ahir zaman evlatları . . .

( Nilüfer Sultan. . Şair Yazar )