sen gidince
içimden ağlamak geldi
gözlerim doldu
içime yokluğunun acısı
içime yokluğunun sancısı
bir hançer gibi saplandı

budur alın yazım dedim
kaderim budur dedim
biraz uykularım bölünecek dedim
biraz üşüyeceğim
belki sarılamayacağım bir daha hayata
ama seni sevmek
kalbimin borcu olsun
kalbimdeki yitik sevdam

zalime yaslanmış mazluma çatmış gibiyim
boğazın azgın sularında kendimi boğmuş gibi
dar ağacına bedenimi asmış gibi
kanayan yaralarıma tuz basmış gibiyim

sen gidince
her dudakta seni aradım
düşlerimde, gecelerimde, sabahlarımda
kar gibi beyaz bir sayfamız varken
şimdi kömür karası gibi
karanlık gecelerde seni arıyorum
belki bir yıldız olup
penceremden yatağıma düşersin

belki sensiz yaşayacağım bu hayatı
ama seni sevmek
kalbimin borcu olsun
kalbimdeki yitik sevdam

ibrahim dalkılıç

27/04/2016 izmir