10 Ekimde maziye
Çizgi çekerken
Gök maviliğine
Uzandı umutlarım

Oysa yalandı geçmiş
Şimdi 10 Ekim de
Umutlarım gerçekti
Her şeyimle mutluydum

Kahkalar atıyordum
Yalan değildi
Şimdiki saadetim
Beni mutlu eden

Bu yuvanın temelini
Sen attın
Sen yarattın beni yeniden
Hayatı sevdirdin

10 Ekim’i sana borçluyum
Her şeyi ile
Saadetimi sana
Borçluyum sevgili ağbim

Beni maziden çekip
Aldın
Gerçeklerle tanıştırdın
Sıcak yuvamı kurdun

Bilirim sen dertlisin
Dertlerin cümlesini çekmişsin
Senin derdine çare bulamadım
Beni af edermisin

Sen olmasan ben ne yapardım
Hayatı unutur boşluğa dalardım
Dertlerin en kötüsünü tadardım
Sevgili ağbim

Ben senin eserinim bilirsin
Baharımda güllerim sensin
Hiç üzülme sevgili ağbim
Sende bir gün sevilirsin

Bu gün ayrılıyorum üzülme
Dönerim bir gün beni bekle
Gurbetteyim uzakta
Sakın mektubunu eksik etme

Ağlama sil göz yaşlarını
Gülerek uğurla beni
Kalbimde senin sevgin varken
Kimse yıkamaz beni

Kardeşin yazar kalbinden geçenleri
Gönlümde doludur sevgin
Gurbetten sana uzatacağım ellerimi
Satırlarımla yalnız seni yazacağım

Lisefen Deniz