Alıntı kelimelerin mizacını sakındım öncesinde,
Mağlup imler hayli tedirgin,
Düşlerden arıttığım kimlikleri soydum teker teker,
Gözlerimin yerleşkesi,
Üfürdüğüm nicesi
Belli ki kıyamet habercisi.
Soyutlandığımdan mütevellit.

Sinemde yorgun bir teselli,
Büyüttüklerim ve kaybettiklerim,
Hayli tedirgin imler;
Gönülsüz bir sevdanın yitik coşkusu,
Gözlerde yakaladığım ukdesi
Dünsüz yalanların
Ki rencide edilesi bir saplantı
Bağımsız gönülde.

Beleş bir sevdaya yolum düştü düşeli,
İmbat gecelerin serzenişi derinden
Beyhude gülüşlerin
Tekerine mimledim özlemi.

Cahil tayfası, serkeş imlerin siteminde,
Çatık kaşlı nahoş gölgelerin rehavet yüklü siperinde…
Gömülü isyanlar kadar muteber olsa keşke.

Hanidir tevekkülü gönlün, en derinden mimleyen
Bir şarkının kayıp nakaratı,
Toz konduramadığım en aykırı isyanı,
Gönüllü seferberliği arsız dünler kadar
Saklı tuttuğum niyazlarımdan sızan
Onca tahakküm.

İmlerin tehditvari, gölgeli taarruzuna
Yenik düşmekse, indinde devinimi kayıp
Bir rehavetten sızan, en derin sancı kadar da
Yakan içli içli…
Sitemi mizacın, doğurgan rükûsu edimlerin
Tecellisi kadar
Saf bir sevgiden sızan.
Gönülsüz bir güdü mü yoksa
Sona gelmeyi erteleyen bir günün tehditlerine?

En dirayetsiz varlık iken nefsin inkârı
Ve nasıl da karışır sitemlere yüreğin şu
Bitimsiz niyazı.

Endamlı bir yok oluş mademki,
Hem belli mi olur,
Güne varmadan yanar mı umutlar?
Tekerrür eden bir rivayete göre,
Diye başlar en içli şarkı:
Sağımda derya, solumda sen,
Demek olmasa da akıl karı.

Tezahürü, o ırgat ve temkinli
Dokunuşunu yâd ettiğim ölümlü bir günün güncesi.
Seyrindeyim madem;
Hani tecelli addedilen mabedi izbelerden sızan
Bir rehavetin indinde,
Kırık bir teselli gönülden damlayan
Ve istikrarı devingen hayli yorgun,
Hanidir yüreği boğan.

Yine de pekişen suretler kadar rahvan ve kaygan;
Zafiyeti nadir bir sevinç,
Mutlak galibiyetlerin yüz sürdüğü
En dokunaklı iç çekiş.

Sonlardan ibaretim aslen,
Kırık bir gönlün indinde
Rahvan bir teselli sağdıcı,
Narin belki de zülfüyâra dokunan.