Beklemekten usandım içimde söndü ateş,
Hayalinle bekledim bir gün gelecek diye!
Mutlu olacak sandım kalbime doğan güneş,
Benim de kıymetimi bir gün bilecek diye!

Dertlerimi anlattım sıra sıra dağlara
Sensiz hiç uğramadım o güzelim bağlara
Yine hükmeden çıkar sanırım o çağlara,
Bekliyorum yıllardır yüzüm gülecek diye!

Güzel geçen yılları geri verin yarenler
Cennet Bahçelerine bir gül gibi girenler
Senelerdir yanımda bana ümit verenler,
Gözümdeki yaşları onlar silecek diye!

Yalvarırım kadere inanma deme bana
Yalın ayak baş açık ağlarım senden yana
Ab-ı hayat suyundan içmişim kana kana,
Özlediğim mevsimler bahar olacak diye!

Ben yandım sen de yanma bırak gönüller yansın
Karşı gel kaderine varsın dostların kansın
Gönüller birlik olsun bizi beraber sansın,
Bizim de günlerimiz elbet dolacak diye!

Ben sevdama yanarım sevda gönlümde durur
Hangi dala el atsam görürüm kökten kurur
Her gelen kapımıza bize de tokat vurur,
Çektiğim bunca çile bana kalacak diye!

DOĞANAY’ım bu hayat bırak öylece kalsın
Gidene güle güle, kalanlar türkü çalsın
Özlem dolu yılların seni de geri alsın,
Aradığım insanı sen de bulacak diye!

Kemal DOĞANAY