Yakınımda hiç ses yok,
Sessizlik mülteci gibi sığınmış civarıma.
Çok ötelerden,
Nehir dışından uğultu geliyor kulaklarıma,
Ya çakallar açlık grevinde,
Ya da düğün yapıyorlar,
Çığlık çığlığa.
Suyun ses ruhu bile bulanık,
Akıp gitmek istiyor aydınlığa.

O sırada,
Bana bir şeyler anlatmaya çalışıyor,
Sevgili,siyah elbiseli kadın.
Zamanım dar,benimle kal,diyor,
Sanki kafamın içinde bir şeyler fısıldıyor.

Sırlarımı keşfet,
Herkes benim ile tadıyor sevdasını,
Benim o,herkesin duygularını,
Gözlerime bakarak paylaştığı.

Benim o,havai fişeklere mana katan,
Benim karanlığımda belirir,
En güzel aşk ışıkları
Dilekleri gerçek olsun diye,sevdalıların,
Yıldızları benim yere serpen,toplasınlar,
Korkmasınlar,
Gündüzler beni anlatsınlar,
Siyah elbiseli kadını anlatsınlar,
Güneş doğana kadar beni yaşasınlar.


Vagif Seyyah