Devrik cümlelerde kullandın hep;’Seni seviyorumları’
Kalbimi (parantez) içine aldın.
Sesli harfler sende kaldı
Sessizleri bana bıraktın.


Oysa; Aşkın içinde ünlem olmamalıydı.
Sadakatsiz sözcüklerin arasına,virgül konmamalıydı.


Masum bakışlarında gizledin hep; ’Beyaz Yalanları’
Acabalarımı,ablukaya aldın.
Korkularım sende kaldı
Panik atakları bana bıraktın.


Oysa;Aşkın içinde acabalar olmamalıydı.
Her cümlenin sonuna soru işareti konmamalıydı.


Darağacına astın, ’Mor Umutları’
Gökkuşağını kendi elinle yaktın.
Siyahın matemi sende kaldı
Beyaz düşleri bana bıraktın.


Oysa; Aşkın içinde,siyah olmamalıydı.
Beyazın üstüne leke,konmamalıydı.


Azdırdın! ve kalktı. ’Aşkın Nemrutları’
İskambil kağıtlarını hileli açtın.
Papaz sende kaldı.
Maça kızını bana bıraktın.


Oysa; Aşkın içinde kumar olmamalıydı
Kare dörtlünün yanına,kupa kızı konmamalıydı.


Kızdırdın melekleri! ’Ruhunun Şeytanları’
Ve;Aşkın zebanileriyle düşüp kalktın.
Kor ateşler sende kaldı
Saklı cennetleri bana bıraktın.


Oysa; Aşkın içinde şeytan,olmamalıydı
Cennetin içine,Cehennem konmamalıydı.........