Sancılı bir hali vardı
Şakakları sızlatan,
Bir avazda saçlarında
Onlarca beyaz doğuran
Koynuna sığındığı merhametsiz gecenin...


Yorgundu
Göz kapağının ardındaki zamandı
Hayretle seyre daldığı.
Belki de…
Trajikomik hayatından bir piyesti
Hünerli belleğinde hayat bulan
Bilmem kaç mevsimi
İtinayla, bir âna sığdıran.


Solgundu,
Yanağı başak tanesi kadar sarı
İçinde,
Mahpus kalan hazan kırıntıları
Fer niyetine dağılırken
Gözlerinden…
Fırtınalar eserdi çevresinde
O…Var gücüyle sessizdi…
Dualarında umut dileyen
Uysal bir ihtiyar gibi.


Bucak bucak kaçıyordu
Ruhuna giydirilen kırışık elbiseden
Aynalara küsmüştü,
Hatırlamıyordu
En son ne zaman görmüştü
Yüzündeki engebeyi.


Senelere bölünmüş kıvrımlar
Her yıla en az bir çentik…
Ceplerinde sakladığı titrek elleri
Birinde beyaz mendili
Huzursuz bedeninde yabancılık ikilemi
Her kıvrımında dört mevsimi uyutmuş
Gençliğinden uzak teni.


1Aralık2011/NÜS