Gözlerinden düştüm toprağa
Vuruldum...
Siyah inciler dökerken kış ağaçları ve ben severken seni
Düşlerin en güzel yerinde
Doğan bir bebeğin çığlıklarında duydum
Hayatıma gelemeyeceğini.
Başka gözlerle oynaşırken sen
Ağlamadım, anladım...
Kırılan kalp kırıklarımdan yansıyordun geceme
Işık büyüdükçe büyüyordu yüzün,gözlerin
Hergün gecelere doğuruyordum seni
Bilmiyordun.
Ve sabah saatlerinde başka yüzler çiziyordum hayata.
Sensiz.
Bir kürek alıyordum arka bahçeden
Bir güneş...
Küçük kazıyordum gidişinin mezarını
Belkilerle biriktirdiğim tüm zamanlar
Takvimlere acı olarak yazıyordu
Beklemeyi seviyordum
Sensizliği çentik atılan tüm günleri sayarken zaman
Ben seni bekliyordum.

Prangalar asılıydı hayatımın tüm tutsaklarında
Bağlıydın.
Donuk bakışlarına inat
Dahada büyüdü içimde adın
Biliyordum,adın, yabancı
Sen yabancıydın...

Adı hayata yazılamayacak
Gizli bir hikaye oluyordu
Birgece sevdiğine yazdığın satırlar
Bir müzik yükseliyordu,arkandan
Ve azalıyordu zaman
Bir kadın ağlıyordu
Bir çocuk kucağında kedisi
Yazarken sen ve yazılırken hayatıma
Ateş sönüyordu
Sönüyordu yıldızlar
Bir çocuk,bir kedi,bir ateş
Aynı hikayede birleşiyor
Ben seni okuyordum gelemeyişlerinin ardından.