Narı tavaf eden, pervane görsem
Dalarım fıtrata, donar gözlerim
Karıncalar böler, düşü seherde
Her demden erdeme, döner gözlerim

Yollardan yıllara düşer sağır denk
Kirpikler sulara indirmez kepenk
Yedi renk içinde saklı yetmiş renk
Görmeye çalışsam, yanar gözlerim

Nazar etsem örümcekler ağına
Götürür bir anda vahiy çağına
Yüzümü sürerim gül toprağına
Handan cana geçer kanar gözlerim

Bitince sürmeli cananın cevri
Zevale erince suların devri
Elleri yanakta dönmezse nevri
Dalar rüyalara siner gözlerim

Gönüller feleğe çekeli resti
Tüketir bir ömrü beklerken jesti
Gecelerin müşfik, en kadim dostu
Yıldızlarla bile söner gözlerim

Fırsat âlemine konunca nokta
Düşler hayalleri bırakır şokta
Delibal dostunu koyarak bekte
Rücu eder asla döner gözlerim

Celil ÇINKIR - DELİBAL