bir sayfaya, tayfaya özel mi
nedir şiir?
kiminin karnından konuştuğu
kiminin göğün mavi perdesini açtığı
bir güzellik deposu mu
yoksa kilidi açılan umudun
posta arabası mı?


nedir
kurumlu bacalarını temizleyen mi?
soluk alınmaz yerlerin
evlerin havası
bekleyişi mi sevgilinin
yoksa ilk kayısı ağacının açmasını
beklemek mi?


ilk cemre düştüğünde toprağa
ısındığında tohum
kanın dalgalanıp kaynaması gibi
burnunu dışarı çıkardığında çiçek
kıvandığında bir çocuk
nezleli burnunu silerek
gülümseyerek güneşe
sunduğu mutluluk mu?


nokta imzam mı bu resmin içinde
beni umutsuz sözcüklerden çıkaran
önüme sonsuz gökkuşağını çizen
yoksa eli hep üzerimizde Tanrı mı
her desenin sahibi
hiç üşenmeden her şeye nakış eyleyen
güzelim damgasını!


bir sevgili mi şiir?
her köşe başında beni bekleyen
rengini alan bakışında
elinde kırmızı bir gül
ve kıpkırmızı yaşamak!


10. 04. 2016 / Nazik Gülünay