kimi kadın kimi adam
kimi öğretmen
kimi çoban
yani kul

ev hanımı kimi ki
en zoru da onlarınki

bu sayfalara yazan
her yürek saygıyı hak eder

...

biliyoruz ki
gönül gözü riya görmezdi
bir aşk sebepsiz ölmezdi
yüreğin dili yalan bilmezdi


sevgisini katmalı
hem aş ile hem aşk ile adına
insansa zehir sözlerinden utanmalı


benim özelim var dedi kadın
imza kadar resmiydi anca adam
evlilik cüzdanından ibaretti sadece


demeliydi belkide
senin özelin ben değilmiyim diye
yakınınken
çok uzağa
daldan yaprak düşer gibi düşüyorum
gözlerinle mavi bakma hiç üşüyorum


hep tatlı bir söz bekleriz
o yüzdendir
her yorumun altına ekleriz
..saygı ile
büyük ozan hasan hüseyin’in kalemi ile


"al işte sana akşam
....al işte sana gece
.......al işte sana sabah
...........topla topla yığ yılları
..................adına da ’yaşamak’de"


yar elinin puşt eline karıştığı günlerde"



hüzün benim
özlem benim
ayrılık ben
benim özelim dedi kadın
geçse de bin asır
hayat aşka münhasır



özeldi arının bal yapması
ateş böceğinin geceleri yanması
bir yüreğin bir aşk için kanması



benim özelim var dedi kadın
ayrılmasaydım ondan
ne işim vardı seninle dedi
yüreğinin olanca ateşiyle
aşk orospudur demeye getirdi

...

sustu adam
ne işim var öyleyse seninle demeliydi

.
.
.

anladı adam yüreği tükenmişti
imzadan sonra her şey bitmişti
kıldan ince boynu kör kılıca eğildi
adam anladı ki kadının derdi o değildi


benim özelim var dedi kadın
sırlarla sardığın
cigarayla oğlunu zehirleyen annedir adın