Anlamadan manayı kendine çıkardı pay
Edebi ipe astı, öküzlüğüne saydım
Nice nehirler geçtim, boğamaz küçücük çay
Hoşgörüm ağır bastı, öküzlüğüne saydım

Henüz bulunamadı, eşekliğin ilacı
Bir yerine dokunmuş keskin kalemin ucu
Besbelli apse yapmış kuyruğunda ki acı
Hoşgörüm ağır bastı, öküzlüğüne saydım

Erişmezse ciğere mundardır dermiş tekir
Bu nasıl bir zihniyet ayrıyı görür hakir
Ne söylesen anlamaz, meczup fikirden fakir
Hoşgörüm ağır bastı, öküzlüğüne saydım

Laf olsun diye değil, kısadan bir uyarı
Börtü böcekten korkan tarlaya ekmez darı
Bam telime dokunup, bozuverdi ayarı
Hoşgörüm ağır bastı, öküzlüğüne saydım

Ulu orta yerlerde yularsız gezmen hata
Bilesin uyuz merkep eş olmaz doru ata
Paranoya aklınla taş atarsın bu zata
Hoşgörüm ağır bastı, öküzlüğüne saydım

Kuzgunun şanında var, ağzı sulanır leşe
Kişiliği yerlerde çanak tutar beleşe
Balcıkla sıvanır mı çamur sürme güneşe
Hoşgörüm ağır bastı, öküzlüğüne saydım

Et kemikten var olmuş, yaratanın kulusun
Dünyalıkta fanisin, ne ermiş ne ulusun
Sırt dönmüşsün saygıya, yaşayan bir ölüsün
Hoşgörüm ağır bastı, öküzlüğüne saydım

İblise tabi olma, her dem sevgiye takın
Yolda çıkıp azanın, er geç belası yakın
Söylediğin sözü bil, çizmeyi aşma sakın
Hoşgörüm ağır bastı, öküzlüğüne saydım

Kul ile işimiz yok, Hakka bağlı özümüz
Bir hırka bir post yeter şöhrette yok gözümüz
Haddini aşanlara mermi iken sözümüz
Hoşgörüm ağır bastı, öküzlüğüne saydım

Onurumla yaşarım kimseye olmam maşa
Mert olmayan biriyle girmem cenge savaşa
Körelttim kin nefreti attım kızgın ataşa
Hoşgörüm ağır bastı, öküzlüğüne saydım

IŞIK asla baş eğmem, hilekârın taşına
Silkelenir set olur, gelsem de yüz yaşına
Kâinatı yıkarım, tereddütsüz başına
Hoşgörüm ağır bastı, öküzlüğüne saydım

Azimet IŞIK 18.03.2012 Kumbaba ŞİLE İSTANBUL