“Koronayla yatıp koronayla kalkar olduk”

Mart ayında etti rücu
Yat korona kalk korona
Unutturdu işi gücü
Yat korona kalk korona

Yöremizden ilimizden
Elin çekmez elimizden
Düşmek bilmez dilimizden
Yat korona kalk korona

Huzur sorma yok hazlarda
Tüm yürekler ağızlarda
Lokma geçmez boğazlarda
Yat korona kalk korona

Can telaşı dostluk bitti
Ömürlerden ömür gitti
Azrail’in adı yitti
Yat korona kalk korona

Kuşku ektik korku yolduk
Çoluk çocuk eve dolduk
Perdeleri açmaz olduk
Yat korona kalk korona

Çıkmaz ruhta kurnaz tilki
Kâinata olmuş kanki
Kırk yıllık bir dostmuş sanki
Yat korona kalk korona

Haşmetiyle döndü Nil’e
Âmâ dilsiz geldi dile
Beşikteki bebe bile
Yat korona kalk koruna

Oğul Kıza varmaz olduk
Yâr yareni sarmaz olduk
Hal hatırı sormaz olduk
Yat korona kalk korona

Her kanalda onu adı
Demek daha var miadı
Ondan yana söz uzadı
Yat korona kalk korona

EREN camı tıklar gibi
Kapımızda bekler gibi
Göçümüzü yükler gibi
Yat korona kalk korona

Zaralıeren (Azimet IŞIK) 21.03.2020 TEPEÖREN TUZLA İSTANBUL