2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
827
Okunma

Gece martı nisana bağlıyordu
İyi insanların yaşamı nakış gibi işlediği yerlerde
Güneş doğarken
Kötü insanların sokaklarında fink attığı şehirde
Sonu olmayan sevdasını acımasızca yazlar ayırıyordu
Soğuklar elveda ediyordu yeşilin tonlarında
İçine kızıl bir ateş düşüyordu yakıp yırtarcasına
Usulca çöküyordu kaldırımın kenarına
Gözlerinde kaybolmaya mahkum olan
Gökkuşağını kara bulutların içine bırakıp
Renksiz yağmurların hüznüyle ağlıyordu
O renkler
O ahenk
O solgunluk
Uzakdı ilkbahara
Halbuki o mazideki taze rengarenk
Çocuksu neşesini yitirmemiş
Aşk kokan günlerle dolu
Eski baharlar yüreğini dağlıyordu
AYHAN SARI
5.0
100% (9)