Bir küçümen kentin
Yasaklı sokakları
Ben ve ben gibiler

Adımlasak
Birkaç adımla Çankırıyı

Aynı urbalar
Aynı bakışlar
Keskin duruşlar
Hazır ol ve rahatlar
Çaktığım onca selamlar
Çocuksu halimden
Farkına varmadan kopuşlar

Koğuşlar ve ranzalar
Ahh dili olsa da konuşsalar
Tıpa tıp hayatlar
Fakir fukara arkadaşlar
Yokluk girdabından
Atlamak iki adımda
Şınavlar ter kan içinde uykular
İçimdeki gurbet Çankırı

Anne baba ve kardeş
Hasret’imiz
İki jeton elde
Bir telefon kulübesinin önünde
Sıra sıra
Oldukça sabırsız bekleyiş
Boğazımızda hiç gitmeyen düğüm
İnadına susuşlar

Bir pastane
Bir sinema
Kıyasıya coşku
Yeni yetme haller
Terleyen bıyıklar
Uzaklara dalıp dalıp bakış
Efkarla
Ardı ardına cigaraya sarılış

Aynı urbalar
Aynı bakışlar
Esas duruşlar
Hepimizde bilinmeyen hüzün
Vatan uğruna gerekirse ölüm

Adımlasak
Birkaç adımla Çankırıyı

Anlatsa anlatsa
Bir küçümen kentin caddeleri
O günleri o halleri
İskarpinlerin ve postalların
Vurduğu ayakları
Ufuldayamadan
İçimize attığımız
Özlemleri
Dudaklarımızda
Donup kalan gülümsemeleri

H. Çiğdem Deniz.