Anacığım, biliyorsun beni, içime kapanığım,
Sen düşünce aklıma, bilki uyumam uyanığım,
Müsterih ol, zannetmeki, açım, açığım,
Senin hakkın ödenmez, anacığım!


Biliyorum yine ağlamadasın,
Ömer’ini, İsmail’ini, Halil’ini yudumlamadasın,
Gözlerin nemli, yüreğin gamlı, yine ağlamadasın,
Anaların ağlaması bitmez, anacığım!


Acıların meskeni oldu, şefkât dolu yüreğin,
Aç kaldın, açık kaldın, yine emzirdin bebeğin,
Şefkâtle büyüttün çocuklarını, biri de bendim,
Anaların acısı dinmez, anacığım.!


Ayağının altına koymuş Yaratan, Cennet-i Âlâ’yı,
İste anam, getireyim, gökteki Güneş’le Ay’ı,
Sereyim ayağının altına, şu muazzam Dünya’yı,
Evladının sevgisi bitmez, anacığım!


Ne zaman ki, bir kuzu görsem anasını emmekte,
Bir kuş görsem yavrusunu şefkâtle yemlemekte,
Bir kedi görsem yavrusunu okşayıp sevmekte,
Aklıma sen gelirsin, anacığım!


Ne kadar da büyüsem, gelsem de otuz beşime,
Kırk yıllık hasretle, öpersin, ağlarsın peşime,
Analık duygusu bu, anlatamazsın yüreğine,
Anaların sızısı dinmez, anacığım!


Duana ihtiyacım var, mahrum etme beni,
Çok görme ne olur, bu senden İsmail’inin isteği,
Beni sana emanet etti Allah’ım, bana seni,
Emanetler kutsaldır, bilirim anacığım!


Şuanda bile aklında ben varım, biliyorum,
Sana Yüce Mevlâ’dan sıhhat, afiyet diliyorum,
Unutmak mı? Asla! Seni sonsuz sevgiyle seviyorum,
Evlâdının sevgisi de bitmez, anacığım!


2004