yurt arıyoyum ama icinde kendime
sızlıyor sızılarım koyu mehtabında siğneme
ezan sesleri göklerimi kaplıyorda öyle gururlu
gitmek istemiyorum ama elimdeki bavul niye?

icinden cıkılmıyacak bi durum icindeyim yine
zaten cıkmak isteyen kim ben miyim hicte bile!
üşüyor gözbebeklerim kirpiklerim ve titrek ellerim
ben yakınıyor değilim sadece endişeliyim işte

tahmin etki ne zor durum bu caresizliğim
bizim oralara bahar gelmişte kacırmışım sonlara ve ilklere
gurüh bir toplum icinde yerim ne bilebilir miyim
kanatlarım yok ama bu göcme hevesim niye biyerlere

zaman hep düşman güzel günlerini saklıyor geleceğe
satırlar hep sapmış cizgisinden utancım bu yüzden
yollar kıvrak hergecen gün artarak dökülüyor sedirimin üstüne
icinde yer edinmişim kabusun uyanamıyorum yok ki dürten

akşamdan tek dileğim yuva bulması şu evsiz yüreğime
alevden kastım ahını alması berraklığın sönüşü yeter
kalemi kırdıran sözler varmı hala icinizde
yoksa nahoş sözlerde bi parca mı oldu varoş ömrünüze