bas sana ayrılan mabedimin sunağına
kokun ortalığı bassın
tütsü niyetine.



sevdanın buğusu sarmış yüreği
sildikçe parmak izlerim yol yol
gidişin bir çay tadında olsun damakta
dur/ma soğumasın içmeden
ca(n)m kırıkları döşedim yollarına
her bardak şerefine
aşk niyetine.



hani diyordun ya
ben gidersem dayanamazsın
şafağı söndürürsün pancerende
dağlara gömülü kalır bakışların
kurtların parçaladığı ceylan çığlıklarına karışır
gel diyen sesin
duyulmaz olur c/an çıkınca
işte öyle sevgili
dediğin gibiyim ardından gözyaşı döktüğüm günden beri
hani tez gelirdi giden
su gibi akar yolunu bulurdu
o yürek yalnızlıktan elbet yorulurdu.




hangi çivi söker kalbimden seni
orası senin otağın
beylerin lafı ikiletilmezmiş
gel de bana
dur/ma
ayaklarımda karıncalanmalar
sürünür topuklarım yere
tut elimden bir kere
bilirim,yaban ellerin güneşi üşütür tenini
dokunsam ellerine
tutuşur ellerin
sarı bir zambak bel verir içinde
dur/ma
tam zamanı.




Ayvazım DENİZ