-hisler yolculuğunu teenni etmeyerek yola düştüğüm zamandan...




duruşumun temsilcisi bu yürek
"bağnaz duyguların esiri,
kısmetimin bekçisiyim" derken
Nuh’un gemisinden ilham alarak tasarladım düşlerimi
büyük bir tufan silip atmadan gökyüzümden sakinliği
üçte ikisi üzerine kırmızı şeritler çizecektim
kalıntılı




-yokluğunun istilâsına uğrayan yenik zamandan...


kendimi bastırışımın delilidir dilim
"kuyuların derinliği, ihanetin i’tizarı gercekleşmedi" derken
Yusuf’un Züleyha’sından ilham alarak daldım sabr deryasına
azarlayarak soğutacaktım içimdeki boşluğun yangınını
muzdarip uykuların rüyâlarını
zahiren önce tabir
sonra tebyiz edecektim
eksizsiz




-gitmeyi kabullenemediğim zamandan...


doğrudur
ruhumu emziremediğim
isbatıdır zayıf cümlelerimin kisvesi
"üşüyen arsız duyguların perdesi, ağ atılan iklimin parçasıyım" derken
Musa’nın Nil’e (bır)akı(lı)şından ilham alarak sarılacaktım b’akışına gözlerimin
tekrar dolunca boşaltacaktım sessizce
hiç bir kuralı tashih etmeyecekti kırık canım
ta ki mütemerrid şeytan mezhebime sövene kadar




-en safi duyguların devr(ed)ildiği zamandan...


ıslıkları kesilince garbın
çelimsiz şuânın çırpınışını izleyecektim
"Aşk yapısının ortak tuğlasıyız,
yol boyunca değil, ömür boyunca" derken
Meryem’in İsa’ya içsel seslenişinin tınısından ilham alarak,
dünden kalma geçmişin yatağından sıyrılarak
yön verecektim yarınlara...
törpüleyecektim kirpik uçlarımı
ta ki Azrail kimliğime not (mâdumdur) düşene kadar...


zєץиєp є¢є єяєи