ŞAİR İLE VALİ

Avrupa’da nasıldır, hemşerilerin hâli,
Diye gezi düzenler gurbet ele bir vali.

Uçaktan iner inmez, üç günlük gezi başlar.
Bu işin ilk gününde rutin resmi temaslar.

İkinci gün gezilir tarihi turistik yer.
Avrupa’dan hediye gitmezse eş dost ne der.

Ayıp olmasın diye gezisindeki son gün,
Ziyaret edilir bir kaç esnaf ile zengin.

Valinin geldiğini duyar bir garip şair.
Varıp hasbihal etmek ister gurbete dair.

Bir esnafın yanında valiyi arar bulur.
Valinin huzurunda el pençe divan durur.

"Efendim hoş geldiniz bize şeref verdiniz,
Naçizane gurbette bir şairim bendeniz"

"Gurbetçiye gurbetin yükü ağırdır beyim,
Ankara’nın kulağı bize sağırdır beyim"

Belki meşhur olurum belki de yardım eder,
Edasıyla kendinden şair epey bahseder.

Bu sefer vali alır şairden sonra sözü
Öyle bir gaz verir ki şairin güler yüzü

"Sizin sayenizde" der, ‘’ Türkçe yaşar burada"
"Sizler kültür elçisi Türkiye’yle arada"

Bizim şair duyunca bu kadar iltifatı.
Fatih’in edasıyla denize sürer atı.

Hemen elini atar sol cebine gömleğin,
"Buyrun size hediyem bu kaseti dinleyin"

"Hem kendi şiirlerim hem sesimden aldırdım,
Kendi imkân çapımda bu kaseti doldurdum."

Şair müsaade ister. muzaffer ruh hâlinde,
Çünkü şiirler artık resmen devlet elinde.

Vali bir kahve içer yemeğe kalmasa da.
Tam kalkıp giderken kaset kalır masada.

Esnaf, hemen, "efendim kasetiniz kaldı" der,
Vali, "evin her yanı kitap, kaset doldu" der.

Vali der ki, "angarya, fasa fiso bu sanat"
"İstersen senin olsun istersen tut çöpe at"

Gezi bitmiştir artık vali dönüş yolunda,
Şairin kaseti de kalır esnaf elinde.

Şanssız kaset masanın köşesinde duruyor
Müşteriden birisi bu kaseti soruyor.

Esnaf tek tek anlatır mevzuyu baştan başa,
"Yazık bizim şaire umutlandı" der "boşa"

Boş boğazlı müşteri koşar şaire gider,
Meseleyi anlatır şaire birer birer.

Şairin hem umudu hem de kendi yıkılır.
Tecahül-i arifce şu dizeler dökülür.

"Siz ne derseniz deyin, vali beyim bizledir"
"Götürmediyse şayet, belki yükü fazladır."

Gerçek yaşanmış olay, vali şu an emekli
Esnaf hala esnaftır, şair ise rahmetli

NOT Tecahül-i arif: Şiirde, bildiği halde bilmez gelme sanatı.