14 ŞUBAT SEVGİLİLER GÜNÜ

Bayram adlı kara yağız bir amca
Kırk beş ya da elli yaşında anca
"Yontulmamış odun bu herif" diyor
Romantizm hastası karısı Gonca

Romantik adam beklerken eşi
Başından aşkındır Bayram’ın işi
Maydonozla marul hariç hiç yoktur
Herifin buketle eve gelişi

Gonca bu durumdan hayli muzdarip
Gidesi geliyor bohçayı sarıp
Böyle yetiştirmiş bunu bu toplum
Neylesin ki diyor bu herif garip

Büyücü ve medyum koymaz konuşur
TV’deki uzmanlara danışır
Kendi tabiriyle hep şunu sorar
"Acep benim herif nasıl deNişir"

Büyüden vazgeçer korkar günahtan
Tek bir çözüm kalır diğer taraftan
"Erkek eğitmeyen kadın yok" derler
On dört Şubat sana biçilmiş kaftan

Kırmızı süslenir oda salonlar
Her yere asılır kalpli balonlar
Bayram ağa akşam eve gelince
Devreye sokulur sinsi planlar

Bayram der ki; neden her yer kırmızı
Gonca der ki; On dört Şubat sürprizi
Bayram Gonca’ya bir yumruk patlatır
Seni bozan hep der, Feyzbukla dizi

Yumruk yiyen gözün kızarır rengi
Odanın rengine uyar ahengi
Gonca’nın romantizm hırsı yüzünden
On dört Şubat olur aile cengi

Şişen göz bir hafta görmez önünü
Böyle kutlar Sevgililer gününü
Bayram der ki, Papaz Valentin
Belirlemez evliliğin yönünü