KEMÇİK

Sanki buralı değil, burada büyümemiş.
Öyle bir kasalıyor tek tek yürüyor kemçik!
Anası Kirli Hatça, babasıysa Kel Memiş.
Kendini gökyüzünde yıldız görüyor kemçik!

Abi amca bitmiştir, beyli baylı konuşur.
Ayol mayol diyerek yaylı yaylı konuşur.
Onun dışında herkes güya köylü konuşur.
Ağzını yaydırarak lisan kırıyor kemçik!

Şu küllükte oynardı, bunları bilse gerek.
Saklambaçta bir-iki, bu da saydığı direk.
Eşikte otururdu elde salçalı çörek.
Bu köy çok pis kokuyor deyip duruyor kemçik!

Duyunca çıldırıyor, nerelisin sözünü
Cevap verecek olsa kaçırıyor gözünü
Cümle alem bilse de o saklıyor özünü
Böyle ezik bir halde ömür sürüyor kemçik

Suratını asarak, kaşlarını çatıyor.
Aman Allah, kendini pek ağırdan satıyor.
Aslen buralı olmak ona fena batıyor.
Kendine başka başka kimlik veriyor kemçik!

Bir pişirimlik olan dudağı sarkıtıyor.
Yüzündeki nursuzluk şeytanı ürkütüyor.
Sanıyor bu davranış ona onur katıyor.
Maziyi inkar ile ati arıyor kemçik!

Hakiki Kabakçı der sen kendini de yırtsan
Ben buralı deyilim deyip uzaya çıksan
Birazcık konuşunca açık veriyor aksan
Velhasıl kendisini bizzat yoruyor kemçik

Hakiki Kabakçı