BARDAĞIN BOŞ TARAFI

Memleket çok değişmiş, yitirmiş değerini.
Gerçeklerin yerini çakma almış be dayı.
Yaşlı ana babaya hizmet etme yerini,
Bir bakıcı tutarak, bakma almış be dayı.

Dürüstlük elbisesi ilk yıkamada solmuş,
Mülakat sınavının adı torpilli olmuş.
Organiklik sadece sebze meyvede kalmış.
Kaşın, dişin yerini takma almış be dayı.

“Armut piş” diye diye değeri yok emeğin.
Liyakatsız ellerde tuz da kokmuş a beyim!
Sen çok abartıyorsun, tuz kokar mı demeyin?
Kokmazlığın yerini kokma almış be dayı.

Hile, yalan dolandan millet artık ürkmüyor.
Senin farkında olman ona hiç de sökmüyor.
Seni dolandırırken asla eğip bükmüyor.
Ar’ın yerini göze sokma almış be dayı

Gençlerin bu dünyası tiktok ile hiphoptu.
Z kuşağı dediler aradaki ip koptu.
Onlarla anlaşacak dilimiz bile yoktu.
Harçlık ver’in yerini çıkma almış be dayı.

Kabakçı üzülüyor bunların olmasından.
Geçtim öyle üç beş gün tutulacak yasından.
Üzüntünün yerini, cenaze arkasından,
Pide servisi ile lokma almış be dayı.

HAKİKİ KABAKÇI