0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
641
Okunma
Savurganlığım
Saymazlığın sınandığı isyanım ben
Her anımın arefesine kendimi doğurup
Kışkırtan ne varsa ben oluyorum yeniden
Kimse benden daha günah değil diye
Niyet edip seviyorum ışığın başından
En dip karanlığına değin insanım diyeni
Kafamın siper tutup çephe açtığı
Yokluğumdan fayda umacak yalnızlığı
Ürkütmeden üleştirip hallerime
Bakınıp durmaktayım işte
Kelimeleri etinden yontan her şair gibi
Hiç bir hüznü heder etmeden yolunda
Gönüllüsü oluyorum acının kederin derdin
Bana mutluluk ne lazım
Körün parmak uçlarıyla okuduğu hayatı
Ve sağırın kokladığı sesleri giymişim dilime
Kimseden olmayacak kadar kendimim
Gökyüzüne kanmayacak kadar esir
Özgürlük benim içimde
Ölmenin mislince yaşıyorken
Kıpırdamadan esecek rüzgarım ben
5.0
100% (2)
