Adımız çıkmış dokuza,inmez galiba sekize..
Kapılarımız aşındı sevda diye diye dil gitti..
Ağlattık galiba mutluluk hasretiyle bulutları
Sayfalar yetişemedi mürekkepler pas tuttu
Dillerimiz sustu artık duymadı kimse ahları..
Rüzgar esti yüreğimiz sönmedi yangın harlı.
Közlenmiş yürekleri yaktık belki mektuplarda
Üzdük bütün aşık tayfasını melodisizdi dizeler
Mutsuzluğa adımızı kazıdık ağaç misali
Ayrılık şairi diyorlar bana..
Mutlu oldukta bizmi yazmadık...!

Her aşk sandığımız bir kıvılcım oldu içte.
Tutuştu kimse bilmedi sessizce içten içe
Acıttı artık yeter dedik yapmayın vurmayın
Ya sevmeyi bilmedik yada yanlış yeri sevdik..
Biz yüreği sevmek istedik güzelleri değil.
Kısmetimize zalim buğu gözler,güzeller çıktı..
Dillere ferman sığmadı ağlattı yıktı yordu bizi
Küçücük bir gülüşe köle misali aşkmı dedik
Kırdı geçti,vurdu geçti,yıktı geçti sevdasızlar
Ayrılık şairi diyorlar bana..
Mutlu oldukta bizmi yazmadık...!

İnan yazardım seni...
Mutlu olsaydım gıramla bile..
Belki birgün....!
Yazarım mutluluğu...
İnan yazarım.....!!

Kafkasyalı..!

02/15/2015.
01;25