ÇANAKKALE
Şanlı tarihin hüzünlü bahçesi,
Gökten kar tanesi yerine ölümün indiği,
Destansı kahramanlıkların yeri,
Türk’ün, Kürt’ün, Laz’ın, Çerkez’in…
Bu vatanda yaşayan insanların ortak tarihi,
Binlerce şehit kanıyla sulanan Çanakkale.

Şairin şiiri, Şehidin yemini,
Vatan diye çarpışan Nene Hatun’ların
Elif bacıların, Mehmet’lerin cennet bahçesi,

Top mermisi düşmemiş, kurşun değmemiş,
Tek bir santimi kalmayan,
Her karış toprağının altında Şehit naaşı bulunan,
Cennet yurdun ulu çınarı.

Şimdi seslen nesline,
Ayağa kalkın ve silkinin,
Atın gaflet uykusunu,
Birleşin, bir olun, birlik olun,
Tarihin gördüğü en heybetli orduları durduran dedeleriniz var.
Onlar gibi olun omuzlarınız nasır tutana dek,
Sırtınızda tonlarca yük olsa da kalkın.
Kalkın ve kendinize gelin,
Kusun yedirdikleri ballı zehri,
Tövbe kapılarına koşun,
Karındaşınıza değil, düşmanınıza karşı durun,
Bırakın ayrılıkları, birlik olduğunuz tarihi hatırlayın.
Hani küffara karşı dururken korkmayan,
Yanımdaki canımdan candır deyip,
Gözünü kırpmadan birbirine siper olan atanızı hatırlayın,
Ayağa kalkın ve hatırlatın,
Avazınız çıktığı kadar bağırın,
Kazanan ALLAH olacaktır!...
Ok hedeften şaşacak ve Nemrut’ların pis kalbine yağacaktır!...

Seslen nesline Çanakkale!...
Yılmaz AYIK