Hiç kimsenin iyisi olmayayım diyorum
Herkesin kötüsü oluyorum
Vazgeçiyorum
Merhamet arz edip
İnsan olmalarının ahlakını söylüyorum
Hakikati hatırlatan elçinin dediği gibi
Bakın diyorum
Allahtan başka ilah yok
Ondan korkup sakının
Başka herşeyin şerrinden Ona sığının diyorum
Ve adil olun nefsinize nefesinize
Sevdiklerinize seveceklerinize
Hatta öfkenize
Adil bir niyet takın kalbinize
Yok olmuyor
Dünya bırakmıyor
Öldükçe öldüklerini bilip gördükleri halde
Kimse bırakıp gideceğini düşünmüyor

Bende yorgun bu umutla
Nereye kadar gidilir diyorum kalbime
Muhtemelen mutlulukta değil aradığım
İnançlı olduğumu farzederek
Sevdiğim sevdiklerim geliyor kalbime
Hissediyorum
Ama daha calibi dikkat bir husus varlığım
Sebeplerimin mayın tarlasında yürüyorum
Ve hiç unutmasam bile bu gerçeği
Bir gün bu sebeplerden birine basıp
Patlayacağım

Şimdi gülümsemesi sıcak biri olsam yeniden
Makul seviyede herşeyi kucaklayıp
Hiçbir uçurumun ucunda olmasam
Yine değişmeyecek ölümlü olmanın
Şakağıma dayadığı gerçek