Yolun Sonu Göründü Be Usta

Evlerde tencere kaynatacağız diye
Omuzlara konan şelek şelek yükü,
Bir başımıza kaldırıp sırtlamaktan,
Herkesin veresiye işini görmekten
............................. yorulduk be usta

Bir günde dört mevsimi yaşamaktan
Saçlarımıza aklar düştü, kalbimiz tekledi
Yetmedi gönlümüz baharda karalar bağladı
Ak yüreğimizde kızılca kıyametler koptu
............................ tükendik be usta

Yürekler de türlü türlü dönen envai çeşit
Fırıldak oyunları görüp de susmaktan
Güçlü değilken güçlü görünmekden
Yürekler kan ağlarken, gülümsemekten
.............................arsız olduk be usta

Çıkar çarkının dönencesin de oyuncak olmaktan
İyi niyetin katledilip hunharca sömürülmesinden
Merhamet duygusunun kurban olmasından
Maneviyatsızlık içinde kavrulup yok olmaktan
............................. geberdik be usta

Huzur, mutluluk, sevgi tablosu geçmişte kaldı
Düşünce, vicdan, hak hukuk, hürriyet rafa kalktı
Sevmek, saymak, dürüstlük, samimiyet mazi oldu
Yoksulluk içinde dahi var olan zengin düşler bitti
.............................süründük be usta

Kapıya geldi çattı dayandı onca veresiye, borç
Akıllar yapsada muhakeme, tutmaz onca hesap
Her yer çatlak, fışkırıyor artık su götürmez gerçek
Ne söylersen söyle sardı dört bir yanı nane molla
............................ kalakaldık be usta

Bozuk düzende çivimiz çıktı çak çakabilirsen
Sökükler dikiş tutmaz oldu dik dekebilirsen
Yapmadıysan dirhem insanlık kalmadıysa ak yüzün
Mahşer de amel defterinden aklan aklanabilirsen
......................... yolun sonu göründü be usta

23.02.2016 Ankara P.ÇETİN