Bugün en gururlu günüm benim;
Sülüsü gelmiş yiğidimin.
Kınalar hazırlanıyor;
Canımın cananına,
İlk göz ağrıma.
Saçına yakıyorum,
Cennet kokulu kınayı.
Rabbime emanet ediyorum,
Pamuklara sararak büyüttüğüm,
Aslan parçamı.

Siper ettiler vatana,
Gencecik bedenlerini.
Geride bıraktılar;
Bacılarını, kardeşlerini.
Daha baba bile diyemeyen,
Ufacık yetimlerini.
Nice ocaklar söndü birden,
İngiliz denen gâvur yüzünden.
Kuzularımız olmasa,
Karanlıkta kalırdı,
Parlayan ayım hilâlim.
Düşmana geçit vermeyeceğiz,
Bayrak bizim, şan bizim.

Ben anayım!
Asker anasıyım.
Vatanım için karargâhlara,
Mermi taşımaya hazırım.
Ben anayım!
Asker anasıyım.
Vatanım için bütün çocuklarımı,
Ölüme göndermeye razıyım.
Ben anayım!
Asker anasıyım.
Oğlumla, aslanlarımla,
Omuz, omuza çarpışmaya hazırım.

Anacığım, babacığım, kardeşlerim…
Canımın parçaları,
Yüreğimin en güzel yanları,
Merak etmeyin beni.
Yanımda Atamın askerleri.
Bu yürekler tam bir vücut olduğunca,
Ayak bastırmayacağız vatanımızın,
Tek bir karışına.
Canımız pahasına.
Üzülmeyin;
Biz bir ölürüz, bin doğarız,
Allah yolunda.
Anacığım;
Kına yaktın kafama,
Yolladın asker ocağına.
Bu baş feda vatan yoluna.
Ama anlamadık hikmetini ne fayda...
Kardeşime de yakma kına,
Onu da hor görürler sonra.
Sağ salim geleceğim yanınıza,
Sakın ağlama.

Zaman geçiyordu umarsızca
İngilizler saldırıyordu
Acımasızca Gelibolu’ya
Gencecik fidanlarımız soluyor;
Ölüyordu,
Toprağa düşüyordu umutsuzca…
Yedek kuvvetler gönderiyorduk aslanlarımıza,
Onlar da çare olmadı.
Süt kokan yavrular,
Babasız kaldı.
Elimden bir şey gelmiyor,
Dua etmekten başka.
Askerlerim hazır değil,
Böyle bir savaşa…
Mermiler havada uçuşurken;
Elimle nasıl gönderirim,
Ölüme aslanlarımı.
Daha tüyü bitmemiş yavrucakları…

…

Kınalı Ali ve arkadaşları
Geldi yanıma.
Hep bir ağızdan söyledikleri
Hala kulağımda;
Bayrağımıza canımız feda!
Kanımız oluk, oluk aksa da,
Şehit olsak da,
Geri durmayız ne fayda!
Biz Türk askeriyiz!
Allah, Allah tekbiriyle,
Savaşa gideriz!
Biz Türk askeriyiz!
Damarlarımızı kesseniz,
Ay-Yıldız diye inler kalbimiz!
Vatanımız için,
Ölmeye razı bedenlerimiz!
Gözlerimden döküldü,
Durduramadığım yaşlar.
Gelibolu’ya ölüme gitti,
Vatan aşkıyla yanan,
Yürekdaşlar…

…

Hepsini toprağa verdim,
Yürekli leventlerimi.
Peygamberimiz esirgeme,
Aslanlarımdan şefaatini.
Ya Rabbim cennetine al!
Vatan kokan şehitlerimi…


Yüreğimiz yangın yeri.
Kınalı Ali’nin annesinden,
Bir mektup geldi.
Titriyordu ellerim..
Kulağımda Gelibolu askerlerinin,
Yankılanan sesleri.
İlk cümlede yüreğimize saplandı,
Anacığının sözleri.
Oğlum! Ciğer parem! Üzülme…
Söyle komutanlarına, arkadaşlarına,
Hor görmesinler seni.
Kına cennettendir.
Askere giden yavrulara,
Vatanına, bayrağına,
Kurban olsun diye yakılır.
Unutma!

Dolan gözlerimiz yerini,
Kalp ağrısıyla karışık gözyaşlarına bıraktı,
Yüreklerimiz acıdı.


Gülşah ERCİYAS