33
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2248
Okunma

-aşkı büyüten ayrılıktır-
isli yalnızlık bulaşıyor
gecenin esmer gözlerine
kurumuş koyaklarına
birikirken hüzün
ayakları tuzlu sularda
suskun şehrin
ürperiyor
aniden havalanan
bir kanat sesiyle…
duvarın teni ıslak üşüyor
küflü bedenine tutunan
sarmaşığın yeşil saçlarına düş örerken.
kısılmayan sesi duyuluyor rüzgarın
yoksul bir bozkıra dönüyor
bahar olan iklimi
uykusuz kaldırımlar
ağlıyor sessizce serkeş halime.
küskün bir gölge düşüyor
güz yangını gül olan yüzüme
sızıveriyor arsızca hüzünler
rutubetli pencereme
susuşlarımın çığlığı
tırmalarken içimi
gölgeni siper ediyorum
hıçkırarak ağlayan mazime
çizgileri silik avucumda
çığlık çığlığa parçalanırken zaman
polen olup savruluyor hayaller
serseri karayelin nefesinde
iki damla yaş süzülüyor
acılarla alevlenen yüreğime
biri adını yazıyor
biri aşkını…
AA