Boz bulanýk su gibi mevc mevc akmakta ömrüm. Mana veremediðim haller içerisinde, Ümitsiz, naçar, darma daðýnýk hatýralar. Tüm burukluðuyla çehremde hicraný gördüm.
Ebrul-i hecelerden yorgun düþen ses ördüm. Týpký uzun naðmeli hiç bitmeyecek þarký. Þimdi týný yankýlanan baygýn dimaðýmda, Elemi merhem belleyip yüreðime sürdüm.
Kalem ile dile gelen yaramý büyüttüm. Ve okuttum mekaný olmayan sayfalara. Gizli akan matem gözyaþlar ruzigarýnda, Harim-i kalb de deveraný hak bilip döndüm.
Hey vicdaný saðýr yüreði hilekar cürmüm Kefene sardýðýn töhmeti dirilteceðim. Býraktýðýn azabý aforoz edeceðim. Hem bak zefir gibi gelen narýný söndürdüm.
Hamiyet Yalazan
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUHABBET-İ HAYR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.